Żużel. W Bremie walczono o fortunę. Ten turniej był wzorem dla Grand Prix

W 1995 roku na stadionie we Wrocławiu po raz pierwszy odbyły się zawody Grand Prix, które po dziś dzień wyłaniają najlepszego zawodnika świata. Mało kto jednak wie, że 27 lat wcześniej, na stadionie w Bremie, odbył się pierwszy turniej, który był pierwowzorem obecnych zmagań. Jego pomysłodawcą był nie kto inny, jak Ole Olsen, a honorarium dla zwycięzcy było jak na ówczesne czasy bajeczne.

Mowa oczywiście o turnieju Master of Speedway, który swoją inauguracyjną odsłonę miał właśnie na powstałym w 1953 roku torze żużlowym w Bremie. Ole Olsen wraz z Peterem Adamsem postanowili zrobić „konkurencyjne” dla mistrzostw świata zawody, które miały składać się z czterech imprez, a dorobek punktowy zawodnika z każdego turnieju miał być sumowany do klasyfikacji generalnej. 

W 1978 roku odbyły się cztery turnieje. Pierwszy właśnie 23 kwietnia na stadionie w Bremie, kolejny tydzień później w Vojens. Przedostatnią areną zmagań był tor w Goetobrgu, a seria zakończyła się 13 sierpnia ponownie na wybudowanym przez Olsena torze w Vojens. Dlaczego w Vojens jeżdżono dwa razy? Olsen z Adamsem czynili niemal do ostatniej chwili starania, aby jedna z rund odbyła się na torze w Anglii. Zakładano na jedną z lokalizacji tor w Coventry lub Bristolu. Ostatecznie jednak BSPA nie wyraziła zgody i Duńczyk był zmuszony zmienić miejsce rozegrania ostatniego turnieju. 

Do serii zaproszono 12 stałych uczestników, a na każdy turniej przysługiwały dodatkowo cztery „dzikie karty”. Odmiennie, aniżeli dzisiaj liczono również punkty do klasyfikacji generalnej. 

1. miejsce – 9 pkt.

2. miejsce  – 6 pkt. 

3. miejsce  – 4 pkt. 

4. miejsce – 3 pkt.

5. miejsce  – 2 pkt. 

6. miejsce – 1 pkt. 

Talent organizatorski Olsena oraz jego biznesowego partnera był na tyle duży, że zawodnikom zaoferowano jak na ówcześnie czasy bajeczne stawki finansowe. Zwycięzca całej serii otrzymał w 1978 roku 10 tysięcy funtów nagrody, co stanowi obecnie wartość około 64 tysięcy funtów. Do tego dochodziło wynagrodzenie za start oraz zdobyte punkty. 

– Nie ma jakichkolwiek wątpliwości co do faktu, że to była wówczas najwyższa nagroda finansowa jaka była w żużlu. Tamten pomysł Ole dwie dekady później został zmieniony na Grand Prix, które mamy po dziś dzień. O ile dobrze pamiętam, za start w turnieju w 1978 otrzymywałem tysiąc funtów – wspomina w swojej biografii Peter Collins, który z 27 punktami wygrał pierwszą odsłonę Master of Speedway.

Drugie miejsce w inauguracyjnym cyklu zajął Ole Olsen. Na najniższym stopniu podium stanął Michael Lee. Warto podkreślić, że w latach późniejszych w zawodach Master of Speedway pojawiali się Zenon Plech oraz Edward Jancarz. Podczas trzeciej odsłony cyklu, w roku 1980, na stadionie w Bremie pojawiło się 12 tysięcy widzów. Z kolei zmagania w Vojens oglądało w tamtym roku na żywo ponad 16 tysięcy fanów żużla. 

Klasyfikacja Masters of Speedway 1978

1. Peter Collins – 15(9), 14(9), 13 (6), 11 (3) – 27 pkt.

2. Ole Olsen – 12 (6), 11(3),11(4), 14 (9) – 22 pkt.

3. Michael Lee – 12 (4), 12(4), 7, 11(2) – 10 pkt. 

4. John Davis – 5, 8, 14 (9), 3 – 9 pkt.

5. Malcolm Simmons – 10 (1), 4, 9 (3), 12 (4) – 8 pkt.

6. Dave Jeesup 5, 6, 6, 14 (6) – 6 pkt. 

7. Phil Crump 8, 13 (6), 6, 2 – 6 pkt.

8. Gordon Kennett 11 (3), 10 (1), 7, 10 (1) – 5 pkt.

9. Ivan Mauger – 11 (2), 10 (2), 2, 6, – 4 pkt.

10. Tommy Nillson -,-, 9 (2), – – 2 pkt. 

11. Jan Andersson -,-, 8 (1) – 1 pkt. 

W klasyfikacji ujęci  zawodnicy, którzy wywalczyli punkty do klasyfikacji generalnej Master of Speedway 1978.

Zawody Master of Speedway trwały na torze ze znanej dziś piłkarsko nie żużlowo Bremy do roku 1983. W latach 1984-1986 zastąpił je turniej „Goldener Bremer Schlussel” (Złoty klucz miasta Bremy – dop.red.), podczas którego rywalizowali w biegach rozgrywanych z udziałem sześciu zawodników. W roku 1987 oraz 1988 Master of Speedway powróciło. Rozgrywano bowiem zawody pod nazwą „Masters of Speedway um den Goldenen Bremer Schlüssel”.

Warto zaznaczyć, że punktacja generalna, jak i liczba zawodów oraz lokalizacje w kolejnych latach ulegały zmianie. Już cztery lata po inauguracji o tytule Master of Speedway decydował zaledwie jeden turniej rozegrany w Bremie.  Tytuł Master of Speedway mają w swoim dorobku takie legendy jak Bruce Penhall, Hans Nielsen czy Chris Morton.