Sierakowski: Puknij w stół, a GKSŻ się odezwie

„Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy, młodości dodaj mi skrzydła, niech nad martwym wzlecę światem, w rajską dziedzinę ułudy, kędy zapał tworzy cudy … .” pisał poeta, a wiersz do dziś stanowi podstawową lekturę w naszych szkołach. Szkoda, że tak opacznie odczytywaną i źle interpretowaną.

Przykład? Najświeższy i najbardziej dyskutowany w rodzimym speedwayu. Piła. Najpierw finał Złotego Kasku, potem przerwany mecz ligowy i walkower. Wszystko rzekomo w myśl bezdusznego regulaminu. Gdyby jednak trzymać się opisanych w opasłych tomiskach zasad, to „dura lex sed lex”. Regulamin stanowi, że wybór organizatora finału ZK dokonywany jest na podstawie wyników ogłoszonego przez Główną Komedię Sportu Żużlowego konkursu. W przypadku Piły jednak sam Przewodniczący tejże instytucji przyznał publicznie, że wyboru dokonał na podstawie „dogadania się” (cokolwiek to miało oznaczać) z prezydentem miasta, gdy razem mieli „walczyć” (też nie bardzo rozumiem ową walkę) o utrzymanie żużla w Pile. Skoro tak, to zgodnie z literą prawa, tu regulaminu, należałoby dożywotnio zdyskwalifikować przewodniczącego Szymańskiego za uprawianie prywaty i wykorzystywanie stanowiska. Wszak dura lex sed lex – nieprawdaż? Nie przeprowadzono procedury konkursowej, czy przeprowadzono ze z góry ustalonym wynikiem – bez znaczenia. Szef GKSŻ przyznał publicznie, że dogadał się z innym wybitnym fachowcem „od żużla” prezydentem Piły i teraz pospołu powinni spić całą śmietankę.

Zawody o ZK słusznie odwołano, bo tor był do bani, zaś rokosz zawodników miał obiektywne podstawy. Skoro GKSŻ mocą swych urzędowych przedstawicieli, w osobach najpierw weryfikatora, a potem komisarzy i sędziów, nie potrafiła dopilnować właściwego przygotowania nawierzchni, to na początek powinna dokonać aktu samoukarania, posypując głowy popiołem i przyznając do wielbłądów jakie ewidentnie popełniła. Gospodarze po finale ZK bardzo się postarali. Dosypali nawierzchnię, przykryli krawężnik, ułożyli tor i wszystko, wydawało się, wróciło do normy. Niestety.

Zdaniem pilan największe zło dokonało się na poprawionym torze za sprawą… komisarza. Dobrze przygotowaną nawierzchnię, ten miał bowiem nakazać zbronować, namoczyć i zostawić na dzień. Tak twierdzą miejscowi, a wtórują im zawodnicy, o dziwo, obu rywalizujących tego dnia w niedokończonym meczu, ekip. Czyli co? Komisarz, którego rolą jest oceniać, miał zaingerować, wydać nienajmądrzejsze nakazy, a potem stwierdzić, że tor jest fe i nie nadaje się do ścigania, bo… go zepsuł? No przecież że nie. Komisarz teraz będzie się zarzekał, że niczego nie kazał, do Piły przyjechał wcześniej prywatnie i tylko nieśmiało sugerował, co jego zdaniem należy, a że przejęci gospodarze „znowu” spartaczyli – nie jego to sprawa. On ocenił jedynie, że w chwili przerwania walki tor nie był regulaminowy jak postępowanie szefa GKSŻ, tyle że tu twardo trzymano się litery prawa i zawody przerwano. Dlaczego ów tor był zaś niedobry i z jakiego powodu rwał się tam gdzie komisarz „kazał” go „poprawiać” – o tym już sza.

Chcesz uderzyć psa, kij zawsze się znajdzie, powiada przypowieść. Tym razem padło na Piłę. Przecież ani jeden z decydentów mniejszej i większej rangi, nie przyzna się do błędu i nie uderzy w piersi. Najłatwiej dobić pokazowo maluczkiego, w tym przypadku Piłę, za to, że chciała dobrze, a wyszło jak wyszło. Dociekać za czyją sprawą tak właśnie wyszło, czy rzeczywiście musiało się tak potoczyć i kto dołożył nomen omen, w Pile najwięcej od siebie, by do takiego finału się przyczynić, to już zbyt duży wysiłek, a przy tym efekty „śledztwa” mogłyby okazać się druzgocące i to wcale nie dla pilskich działaczy.

Ciekaw jestem jednakowoż, czy u buntowników ze Złotego Kasku odzywa się powoli syndrom sztokholmski. Toczą wojenkę z GKSŻ o inne cele. Wykorzystali okazję, że tor rzeczywiście był nieregulaminowy. Postawili się skutecznie i tylko… nie pomyśleli pewnie, że jedynym ukaranym, do tego dotkliwie, będzie Bogu ducha winny pilski ośrodek, niebędący nawet stroną tego konfliktu, wcale nie dotyczącego jedynie stanu toru tu i teraz, bo mającego znacznie szersze podłoże. Na zawodników GKSŻ znalazła sposób, w postaci braku nominacji do imprez międzynarodowych.

Jaki bat czeka jeszcze na Piłę? Teraz zacznie się farsa z przesłuchaniami i śledztwem, po którym tradycyjnie Komisja obwieści, że jedyna wina to zaniedbania działaczy z Piły, zaś umyślni samej GKSŻ z weryfikatorem i funkcyjnymi na czele to krzyształowi i życzliwi ludzie, którzy zrobili więcej nawet niż mogli, a mimo to zawodów nie dało się uratować. Przy tym jak mniemam, nikt nie zająknie się w kwestii publicznego oświadczenia przewodniczącego Szymańskiego o owym „dogadaniu” się z prezydentem Piły wbrew wszelkim regulaminom, które ów przewodniczący sam jeśli nie pisze, to przynajmniej zatwierdza. A wszystko dla dobra żużla, ze szczególnym uwzględnieniem działaczy z Piły ma się rozumieć.

PRZEMYSŁAW SIERAKOWSKI