Tomasz Gollob się myli? Bellego zawinił, Łoktajewa powiesili

Zaryzykuję. I to mocno zaryzykuję. Otóż pozwolę sobie obrazoburczo nie zgodzić z opinią ikony polskiego żużla – Tomasza Golloba. Idzie o starcie Bellego z Łoktajewem w meczu Abramczyk Polonii przeciwko Orłowi Łódź. Na torze Rosjanin obejrzał czerwoną kartkę, a takiemu rozstrzygnięciu przyklasnął goszczący w telewizyjnym studio Gollob. Czy słusznie i obiektywnie? W mojej ocenie – nie.

Chudy czekając na wyrok arbitra, wspomniał, że to akcja bliźniaczo podobna do jego słynnego starcia z Piotrem Protasiewiczem, w barażowym wyścigu o tytuł IMP 1999. Wtedy wykluczony został Tomasz, ale sytuacja była zgoła odmienna. W tamtym pamiętnym biegu, atakujący od kredy Gollob, z premedytacją i gwałtownie zmienił tor jazdy, by na wyjściu z wirażu, rozpędzonym motocyklem, dojechać jak najpilniej do bandy i zamknąć drogę szalejącemu po balotach PePe. Kłopot w tym, że nie przycelował, a ściślej, nieco zabrakło i wjechał w środek motocykla Protasa, powodując upadek rywala. Działo się to wszystko jeszcze przed linią startu, co jak się za moment okaże, także było istotne. W tamtym przypadku decyzja arbitra Pieńkowskiego mogła być tylko jedna. Gollob został słusznie wykluczony, a Piotr zdobył tytuł. To, że panowie w owym czasie pałali do siebie średnią sympatią nie miało i nie ma znaczenia. Akcja Tomasza była zaplanowana, rozpoczęła się od wyjścia z drugiego łuku i mogła się powieść, gdyby nie drobny błąd w obliczeniach, który w efekcie zdemolował pędzącego szeroko Protasiewicza. No i bardzo wyraźnie zmienił linię jazdy, podobnie jak chwilę wcześniej, atakujący na wejściu bez pardonu Protas – ten jednak nie pomylił się w obliczeniach i nikogo nie wywrócił.

W starciu Łoktajewa z Bellego mieliśmy zupełnie inną historię. Łodzianie prowadzili podwójnie, ale jechali trochę każdy sobie. Francuz, po przegranym starcie, systematycznie rozpędzał motocykl po szerokiej, zbliżając się do Rosjanina. Ten, w łuku poprzedzającym karambol, usłyszał rywala i kątem oka skontrolował jego ścieżkę ataku. Warto przy tym pamiętać, że motocykle żużlowe nie są wyposażone w boczne lusterka przy kierownicy. Wiedząc, że bydgoszczanin szarżuje po płocie, już od wyjścia z wirażu łodzianin, mając wystarczającą i bezpieczną przewagę, zamykał zewnętrzną z zamiarem pokonania kolejnego łuku torem Francuza – po szerokiej.Kłopot w tym, że rozpędzony Bellego, jadący wciąż za Łoktajewem, nie zmieniał przynoszących efekt zamiarów i również miał ochotę ponownie pokonać wiraż szeroko. Tylko tu dwie ważne kwestie.

Po pierwsze, spotkanie walczących rywali miało miejsce po przejechaniu dobrych kilku metrów, po wyjściu z łuku, a problemy zaczęły się dopiero na linii startu, przy wjeździe w następny wiraż. Po wtóre, to Francuz był z tyłu, a zgodnie z obowiązującą (?) interpretacją w bieżącym sezonie, to na atakującym spoczywa obowiązek przeprowadzenia akcji w taki sposób, by nie utrudnić jazdy rywalowi. O zdemolowaniu przeciwnika nie wspomnę. Waleczny, bardzo szybki Francuz musiał widzieć i to odpowiednio wcześniej, bo już na wyjściu z poprzedniego łuku, że jadący przed nim Rosjanin zasuwa przy zewnętrznej. Po co więc się tam pchał, powodując w efekcie zawiniony przez siebie karambol? Czyżby ambicja poniosła, a aktualne umiejętności i gorąca głowa nie pozwoliły pomyśleć. Prawdopodobnie.

Bellego miał kilka opcji do wyboru. Choćby pikę w krawężnik. Ale się uparł. Być może dlatego, że jazda po zewnętrznej dawała mu dobrą prędkość od wyjścia spod taśmy. Jego emocjonalna reakcja po kolizji nie ma znaczenia dla oceny sytuacji. Gollob także przez lata żył w poczuciu krzywdy i dopiero podczas transmisji przyznał rację arbitrowi, w ocenie własnego starcia z Protasem. Bellego leżał, leżał jego plan ataku, więc był wściekły. Naturalnie nie na siebie. Na to trzeba czasem lat. Wściekł się na rywala, który ośmielił się nie ustąpić pierwszeństwa na równorzędnym, że tak to barwnie ujmę. Wedle moich obserwacji, bojowy i ambitny Francuz sam jest sobie winien, bo sprokurował nieszczęście. Na siłę wjeżdżał między Łoktajewa a bandę gdzie było może 40 cm miejsca, przy tym odsypanego po kostki, a już sama kierownica ma ponad 70 cm. Nie miał prawa się zmieścić i się nie zmieścił, a kontrolne zerknięcie Rosjanina łuk wcześniej, miało na celu jedynie namierzenie którędy rywal atakuje, nie zaś bezmyślne wpakowanie w płot przeciwnika. To Bellego w tym starciu prosił o kłopoty i się ich doczekał. A że człek krewki i do tego dawka adrenaliny, to i potrzebował kilkunastometrowej przebieżki po murawie, by ochłonąć. Inaczej mógł uczynić jeszcze więcej szkód.

Podsumowując zatem, decyzję arbitra uważam za złą. Kowal zawinił – cygana powiesili. To nie Łoktajew narobił zamieszania, a już czerwoną kartkę dla Rosjanina uważam za kuriozum. I to bez względu na opinię szefa wszystkich szefów. Tych sędziowskich naturalnie. Atakujący ma wyprzedzać tak, by nie zakłócić jazdy wyprzedzanego i by nie doszło do kontaktu, z upadkiem w tle. Tu Bellego zdemolował de facto zaskoczonego łodzianina i jeszcze otrzymał nagrodę za bezmyślność. No i nie była to akcja bliźniacza ze starciem Protasiewicz – Gollob, co mam nadzieję, dość jasno wyłuszczyłem.

Pewnie narażę się taką interpretacją wielu bydgoskim kibicom, ale mogę jedynie obiecać, że w każdej innej sytuacji, gdy to polonista zostanie pokrzywdzony, również podejmę się obrony, bez względu na opinie autorytetu. Taki już ze mnie przekora. Nie poradzę.

PRZEMYSŁAW SIERAKOWSKI