Żużel. Fogo Unia Leszno ma swojego wielbiciela w… Szkocji

Żużel zwykle postrzegany jest jako sport lokalny. Fani z reguły utożsamiają się z klubem ze swojego regionu. Coraz częściej słyszy się jednak o przypadkach zagorzałych miłośników polskich klubów, żyjących daleko poza granicami naszego kraju. Unia Leszno ma swojego oddanego kibica w Szkocji. Poznajcie Michaela Purvesa, który swoją miłość do leszczyńskich Byków zaznaczył na samochodzie, którego jest właścicielem.

Michael, jak zaczęła się Twoja przygoda z podróżowaniem na zawody żużlowe? Które miejsce odwiedziłeś jako pierwsze w Polsce?

Jestem zagorzałym fanatykiem czarnego sportu od dziecka. Po raz pierwszy ojciec zabrał mnie na zawody w Edynburgu w 1977 roku. Nieco później, jako nastolatek, urządzałem sobie tygodniowe wycieczki dookoła Wielkiej Brytanii, odwiedzając podczas nich wszystkie możliwe stadiony. W Polsce po raz pierwszy miałem przyjemność być w Bydgoszczy podczas Grand Prix. Pamiętam, że zwyciężył wówczas Tomasz Gollob. Zakochałem się w tej atmosferze, klimacie na polskich stadionach. Od tamtej pory regularnie, wspólnie z moją grupą znajomych organizujemy wypady na zawody do Polski. Fascynuje mnie Ekstraliga, ściganie na najwyższym poziomie oraz kibice. W Polsce doping nie ma sobie równych. Widać, że ludzie żyją tym sportem. Uwielbiam w tym uczestniczyć.

Podróżujesz po całej Polsce czy masz może jakiś swój ulubiony region lub miasto?

Moja podróżnicza przygoda trwa już od wielu lat i za każdym razem staram się odwiedzić jak najwięcej miast. Średnio, w trakcie trwania sezonu spędzam w waszym kraju około 2-3 tygodni. Jestem typem odkrywcy, uwielbiam poznawać nowe miejsca. Gdy tylko jestem w Polsce, organizuję się tak, aby odwiedzić jak najwięcej stadionów żużlowych. Polska to piękny kraj, a ludzie są bardzo życzliwi i kulturalni. Uważam, że w Polsce kibice mają również największą wiedzę o dyscyplinie, jaką jest żużel. Dla przykładu, podczas jednej z pierwszym wizyt w Lesznie, usiadłem na trybunach obok młodego chłopaka. Zapytał mnie skąd jestem, a gdy odpowiedziałem, że pochodzę ze Szkocji dosłownie zasypał mnie pytaniami. Wypytywał o Edynburg, Glasgow, wspominał zawody, które się tam rozgrywały. To fascynujące.

Które miasto w Polsce spodobało Ci się najbardziej? Gdzie najlepiej się czułeś podczas swoich podróży?

Z różnych względów jest to Wrocław, jako miasto. Dużym plusem jest bezpośrednie połączenie lotnicze z Glasgow, co znacząco ułatwia podróżowanie. Poza tym to po prostu niezwykle urokliwe, klimatyczne i przyjazne miasto, warte zwiedzenia. Oczywiście największe wrażenie zrobił na mnie wrocławski Rynek.

W takim razie dlaczego to właśnie Unia Leszno stała się Twoim ulubionym klubem? Stoją za tym sukcesy klubu czy może coś innego?

Zwiedziłem chyba każde miasto, każdy stadion, zarówno jeżeli chodzi o Ekstraligę, jak i 1. Ligę oraz 2. Ligę Żużlową. Wszędzie odnalazłem coś wyjątkowego, jednak to właśnie Leszno urzekło mnie najbardziej. Niesamowite jest to, że z pozoru niewielkie miasto, liczące około 60 tysięcy mieszkańców tak bardzo żyje żużlem. Dla nich to religia, a stadion imienia Alfreda Smoczyka to miejsce święte. Atmosfera, którą ci ludzie tworzą na trybunach jest nie do opisania. Również tor w Lesznie jest wyjątkowy, dostarcza dreszczu emocji, ściganie jest fantastyczne. Nawet zachody słońca, widoczne doskonale ze stadionu są tam wyjątkowe. Zakochałem się w tym miejscu.

Opowiedz, w jaki sposób stałeś się posiadaczem wyjątkowej tablicy rejestracyjnej na swoim samochodzie?

Kilka miesięcy temu szukałem w Internecie prywatnych tablic rejestracyjnych i przypadkiem trafiłem na taką: LE55ZNO. Od razu pomyślałem, że muszę ją mieć, ponieważ przypomina nazwę mojego ukochanego miasta w Polsce. Zamówiłem i założyłem na swój nowy samochód. Mam marzenie, aby w 2021 pojechać tym samochodem do Leszna na zawody. Mam nadzieję, że sytuacja związana z pandemią nie zablokuje mi tej możliwości. Nie przeraża mnie odległość, chętnie zamienię samolot na samochód. Chcę znów być naocznym świadkiem pięknego ścigania na Smoczyku. Po cichu liczę, że uda mi się zrealizować ten plan już na Wielkanoc, na inaugurację sezonu.

Twój żużlowy idol to zawodnik właśnie Fogo Unii Leszno, nie mylę się?

Nie mylisz. Bez wątpienia moim ulubionym zawodnikiem jest Janusz Kołodziej. Ma niesamowite umiejętności i oglądanie wyścigów z jego udziałem sprawia mi przyjemność. Jego balans, a także ocena sytuacji na torze stoi na niewiarygodnie wysokim poziomie. Śledzę jego dokonania od samego początku, odkąd po raz pierwszy zobaczyłem go w 2003 roku w Edynburgu.

Dziękuję za rozmowę i do zobaczenia na stadionach w przyszłym sezonie.

Ja również. Pozdrawiam wszystkich kibiców w Polsce.

Rozmawiał SEBASTIAN SIREK