Żużel. Sierakowski: „W czasie deszczu dzieci się nudzą”. Dlaczego finał IMP nie będzie już nagrodą?

Finał IMP nie będzie odbywał się na torze mistrza Polski. To kolejny wymysł, przepraszam – pomysł marynarek z PZM. Co z tego, że ludziska przywykli i pokochali tradycję. Co z tego, że poprzednia próba przeniesienia zawodów do Warszawki spaliła na panewce i została solidarnie potępiona w czambuł przez wszystkich żywych. Skoro nudno, deszczyk gdzieniegdzie popada, to trzeba coś wymyślić, bo się strasznie dłuży, a czas biegnie jakby wolniej. 

Zasadnicze pytanie, czy raczej wątpliwość brzmi: na jakich zasadach zostanie wyłoniony organizator. W zaciszu gabinetów zapadną ustalenia i zawarte gentlemen’s agreement, a potem dorobi się ideologię do już podjętej decyzji, twierdząc przy tym, że to wyłącznie efekt, nomen omen, konkursu ofert? Albo może „zwrócimy” Wrocławiowi zabraną przed laty batalię? A może zwyczajny, transparentny przetarg, czyli kto da więcej? Wtedy Leszno polegnie, bo do krezusów nie należy, mimo seryjnie zdobywanych laurów. A może wreszcie zwyczajnie niepotrzebnie i przedwcześnie się burzę, bo to tylko sondaż w praniu. Centrala sprawdza odzew, reakcje i wtedy albo się rakiem wycofa, argumentując, że jeszcze nie dojrzeliśmy i że przecież to był dopiero projekt nie zaś ostateczna i definitywna decyzja, albo pójdzie z pomysłem zburzenia tradycji i nie poszanowania dobrych rozwiązań jak dzik w żołędzie, nie licząc się z nikim i niczym. Gdybyż to jeszcze jakaś zmiana rozwojowa. Spójrzmy jednak na rodzimy speedway. Które z ostatnio tak radośnie wprowadzanych w pocie czoła poprawek, korekt i innych didaskaliów przyniosły cokolwiek obiektywnie spektakularnego, pozytywnego, czytaj właściwego i rozwojowego? Pomóżcie, bo nie pomnę. Za to poletko do dworowania i sarkazmu regularnie się rozrasta.

A ja durny postulowałem, by odłączyć się od FIM, założyć własną federację i zacząć naprawiać światowy żużel. Z tymi ludźmi? Obawiam się, że poprawa nie miałaby szans nastąpić. Czy są więc nowi, doświadczeni a wciąż młodzi, z pomysłami, potrafiący przejąć władzę i zaprowadzić porządek w tej swoistej stajni Augiasza? No i tu zaczynają się schody, przy tym podstawowy fundament przekonania o swej nienaruszalności obecnych marynarek. To trochę jak niedawno w Rybniku. „Wszyscy” wiedzieli, że w klubie nie dzieje się najlepiej. „Wszyscy” domagali się dymisji prezesa. Ten stanął tedy z otwartą przyłbicą przed tłumem i zakończył pohukiwania krótkim: „Pokażcie lepszego, to odejdę”. Nie mam pojęcia na ile wiarygodna była to deklaracja, ale tego już prezes Mrozek nie musiał potwierdzać, bo też żaden kandydat, dodam poważny kandydat, dotąd się nie objawił. I tu identycznie. Członkowie GKSŻ i urzędnicy Ekstraligi SA czują się mocni słabością konkurencji, czy wręcz jej brakiem. A to niestety brutalna, obiektywna prawda. Taką mamy rzeczywistość. Może więc lepiej niech się nasi rządzący nie biorą za światowy speedway, bo gotowi go pogrzebać jak na swoim podwórku. Titanic zbliża się do góry lodowej i tylko najwięksi optymiści nie chcą tego zauważyć. 

Cały chyba żużlowy świat, choć teraz to już bardziej światek, czeka z nadzieją na poczynania Discovery. Trochę na zasadzie cudu (do)mniemanego. Wszyscy wiedzą, że czegoś zrobić się nie da i wtedy przychodzi ten, który o tym nie wie, po czym po prostu dokonuje niemożliwego. A co jeśli Discovery okaże się równie skuteczne jak BSI i podobnie kreatywne, a banały, frazesy i okrągłe słówka miały tylko dobrze wybrzmieć na przywitanie nowego dla nich, żużlowego świata? Nic nie stoi na przeszkodzie, by promotor cyklu potraktował speedway jak anegdotyczne wyścigi wielbłądów, czy psich zaprzęgów. Są chętni do zabawy, jest oglądalność – bierzemy. Nie przyjęło się? Oddajemy za symbolicznego dolara. Wycisnąć soki i wyrzucić, czy zainwestować i wypromować, przywracając dyscyplinie dawny blask? Tego niestety nie wiem. Pokaże czas. Niepokoi jedynie brak konkretów ze strony promotora. A przejęcie praw niebawem. I co? Żadnej kampanii, zero reklamy i promocji. Może być kiepsko z tym oczekiwaniem cudu. No i pandemia nie tłumaczy wszystkiego. Nie każdą „głupotę” da się położyć na jej karb.

Szkoda byłoby żużla. To fascynujący, emocjonujący sport motocyklowy, uprawiany przez szalonych, odważnych facetów, ku euforycznej uciesze gawiedzi. Tylko co poradzić na tak nieuzasadnione, bezsensowne i szkodliwe postępowanie zarządzających nim na co dzień? Nie znam recepty, choć obserwuję, że niczego dobrego, tym bardziej przełomowego, w najbliższym czasie spodziewać się nie należy. Nie te źródła. Ani w Polsce, za sprawą GKSŻ i Ekstraligi SA, ani na świecie „dzięki” poczynaniom FIM. Przyjdzie więc obśmiewać co genialniejsze wymysły, jako ten Stańczyk – zawoalowany w błazeńską maskę, jednak z rozpaczliwą drwiną i uśmiechem przez łzy.  

Nadzieja umiera ostatnia, zatem żyję takową, iż owa „rewolucja” z odebraniem zdobywcy DMP organizacji finału IMP zwyczajnie nie zostanie wcielona w życie. Czy to zasadne przypuszczenie? Oby. Zbyt wiele tradycji zdeptano w żużlu. Szczytem, ograniczenie zawodów międzynarodowych o globalne tytuły do SGP i wprowadzenie kuchennymi drzwiami dziwnego SoN. A w domu? Porównajcie liczbę licencjonowanych żużlowców na przestrzeni ostatnich kilku dekad i średnią wieku aktywnych ścigantów. Trzeba jeszcze kogoś przekonywać, czy Sierak to defetysta, którego nie warto brać poważnie, bo tylko histeryzuje na pokaz dla poklasku?Chciałbym być w tej sytuacji jedynie histerykiem.

PRZEMYSŁAW SIERAKOWSKI