Żużel. Strach wyprzedzać, czyli w obronie Griszy Łaguty i bydgoskiego Wadima [KOMENTARZ]

Myli się ten, kto myśli, że żużel jest prostą dyscypliną. Za ściganiem się czterech zawodników, przez cztery okrążenia idzie mnóstwo interpretacji. Ostatnio mam wrażenie, że skręcają w kierunku ataku na… atakujących.

Lubię takie magazyny PGE Ekstraligi, jak ten po meczu Motor Lublin – Betard Sparta Wrocław. Nie ma miękkiej gry, klepania się po plecach, tylko jedziemy z dyskusją i wytaczaniem ciężkich dział. Tym razem poszło o Griszę Łagutę i jego faul (?) na Czugunowie z biegu nr 11. Po 2-3 powtórkach wydawało mi się, że arbiter postąpił słusznie. Mimo braku upadku, przerwał bieg i ukarał atakującego zawodnika Koziołków.

I wiecie co? Im dalej oglądałem, tym mina mi rzedła. Zaczęły się pojawiać myśli o nazwie „co on mu uczynił”? Pan Leszek Demski i popierający go przedstawiciele stacji nSport+ przekonywali, że Łaguta był z tyłu i złamał przepisy. A czy nie odnieśliście wrażenia, iż Rosjanin już wyprzedzał rodaka, a ten w nieznacznym – ale jednak – stopniu kładł się na bardziej doświadczonym rywalu? Nie kupuję argumentacji szefa sędziów, że to Grigorij Łaguta zmieniał tor jazdy. Każda następna powtórka przekonywała mnie, że to on jest poszkodowany. Wcale się nie dziwię, że Grisza tak ochoczo poruszał kwestię „trajektoriu”.

Pamiętam takie GP Formuły 1 w Austrii. To był rok 2019. Filip Kapica komentował je na antenie Eleven Sports i obruszył się na śledztwo sędziów. Dotyczyło ono ataku Maxa Verstappena na Charlesie Leclercu. Doszło do kontaktu, ale Holender już wtedy wyprzedzał swojego rywala z Monako. Kapica przekonywał, że jeśli nie będziemy dopuszczać do takich ataków, to po co bawić się w ten sport? Dzięki Bogu, Holender nie został ukarany.

Dziś mam wrażenie, że problem bardzo mocno uderza w żużel. Oto Grigorij Łaguta odważnie atakuje, wyprzedza rywala, nie ma upadku, ale kontakt powoduje przerwanie biegu i wykluczenie dla atakującego. Na początku biłem brawo. Chciałem żeby sędziowie nie bali się stopować wyścigi, gdzie mimo braku upadku, ale przy ewidentnym faulu karze się napastnika. Zwracam uwagę na słowo klucz – ewidentnym. Tutaj po 30 powtórkach nie jestem w stanie stwierdzić, że starszy z braci popełnił przestępstwo.

Wniosek? Dziś strach wyprzedzać. W sobotę (24.04.2021) byłem w Gdańsku. Zdunek Wybrzeże – Abramczyk Polonia. Wadim Tarasienko ostro atakuje Pieszczka w pierwszym łuku trzeciego okrążenia. Zawodnik gospodarzy już wie, że Rosjanin jest dużo szybszy, ale być może był minimalny kontakt. Upada. Sędzia Bryła postanowił ukarać Wadima. Czy słusznie?

Dziś dochodzę do smutnego wniosku. Przepisy chronią wyprzedzanych, a ci będą próbowali to wykorzystać do granic możliwości. Nie kupuję argumentacji oficera prasowego Betard Sparty Wrocław Adriana Skubisa, który na Twitterze przekonywał, że Krzysztof Cegielski uwziął się na Gleba Czugunowa.

– To jest niebezpieczny precedens. Ci, którzy są wyprzedzani, często w momencie, kiedy widzą, że zostaną wyprzedzeni, kontrują motocykl i szukają kontaktu – przekonywał Cegielski.

Mam wrażenie, że „Cegła” bronił po prostu żużla. Sportu kontaktowego, który dopuszcza pomysłowe ataki. Mamy do czynienia z czasami, gdzie sprzęt odgrywa gigantyczną rolę. Jeżeli zabronimy tego typu prób wyprzedzania, to po starcie w 90% przypadków będzie można wpisywać wyniki. Czy tego chcemy? Na koniec dodam jedno – kiedy Przemysław Pawlicki podjechał pod Nickiego Pedersena (kolegę z zespołu!) i doszło do kontaktu, to nagle pan Leszek znajdował argumenty przeciwko Duńczykowi. To tak pod rozwagę.

KONRAD MARZEC