Siatkówka. Klęska polskich siatkarzy na igrzyskach w Tokio

Kolejny raz ćwierćfinał igrzysk olimpijskich okazał przeszkodą nie do pokonana przez reprezentację Polski siatkarzy. Tym razem rozczarowanie jest największe, bo Polacy byli faworytami do złota.

Gdy Polska w 1976 roku zdobywała mistrzostwo olimpijskie, była rywali w piątych setach. W Tokio dwa razy rozgrywała tie-breaki i oba przegrała. Bolesny jest zwłaszcza ten drugi, bo ćwierćfinałowy z Francją. Po raz piąty polscy siatkarze nie zdołali przejść tej fazy turnieju.

Zaczęło się obiecująco, bo od prowadzenia 1:0. Kapitalnie grali Bartosz Kurek i Wilfredo Leon, bardzo dobrze Paweł Zatorski, a naciskani dobrymi serwami Francuzi nie byli w stanie przeciwstawić się Polakom. Im dłużej trwała jednak grać, tym widać było, że Polska opiera się na Kurku i Leonie, a po przeciwnej stronie jest drużyna. Nie mająca takich gwiazd, jak nasza dwójka, jednak świetnie się uzupełniająca.

Poza tym Francuzi mieli lepszych rozgrywających. Spotkanie zaczął Benjamin Toniutti, ale w drugim secie zastąpił go Antoine Brizard. Obaj doskonale w Polsce znani, bo pierwszy z ZAKSĄ Kędzierzyn-Koźle wygrał Ligę Mistrzów, a dugi wypłynął w Onico Warszawa. Obaj grali dużo lepiej od Fabiana Drzyzgi, który przez całe spotkanie wystawiał piłki na nie rozgrywał, przez co gra Polski była maksymalnie uproszczona.

Kurek i Leon spisywali się fantastycznie, punktując przy podwójnym czy potrójnym bloku. Zabrakło im jednak wsparcia u drugiego przyjmującego. Spotkanie zaczął Mihał Kubiak, jednak szybko się przekonaliśmy, że po kontuzji jest bardzo daleki od formy. Później Vital Heynen mieszał między Aleksandrem Śliwką i Kamilem Semeniukiem. Żaden nie był wsparciem dla Leona, a środkowi dostawali bardzo mało piłek.

Kurek z Leonem wyprowadzili Polskę na prowadzenie 2:1, zbijając z ponad 60-procentową skutecznością. To jednak nie wystarczyło, bowiem rywale tak się nakręcili, że wyrównali i byli już nie do zatrzymania. Byli lepsi, a jak wiadomo, wtedy w sporcie sprzyja także szczęście. W tie-breaku dominowali już wyraźnie, a bezradni Polacy byli tylko tłem.

Po spotkaniu była rozpacz, łzy Kurka i Drzyzgi, bo dla tego pierwszego była to prawdopodobnie ostatnia okazja, by zdobyć olimpijski medal. Trzeba jednak przyznać, że Polska w Tokio grała po prosu słabo. Szkoda, bo przy odrobinę lepszej dyspozycji można było sięgnąć po pełną pulę.

A Francja zagra o finał z Argentyną, która wyeliminowała Włochy. W drugim półfinale Brazylia zmierzy się z Rosją.

Polska – Francja 2:3

Sety: 25:21: 2:25, 25:21, 21:25, 9:15

Polska: Drzyzga 1, Kubiak 3, Kochanowski 1, Kurek 24, Leon 29, Bieniek 9, Zatorski (libero) oraz Nowakowski 3, Kaczmarek, Śliwka 1, Semeniuk 3

Francja: Toniutti, Ngapeth 17, Chinenyeze 10, Patry 21, Clvenot 16, Le Goff 11, Grebennikov (libero) oraz Brizard 6, Boyer 2, Luati