Nie dokładajmy cegiełki do kolejnej tragedii

Zawodnicy Get Well Toruń, po ostatniej klęsce na swoim torze, tradycyjnie już postanowili wyjść po meczu do kibiców i podziękować za doping. Wśród nich był także Igor Kopeć-Sobczyński. Junior gospodarzy zanotował ponownie kiepski występ, a kibice, mówiąc bardzo oględnie, nie zostawili na zawodniku suchej nitki.

Tegoroczne statystyki są dla wychowanka toruńskiego klubu bezlitosne. Ze średnią 0,469 zajmuje ostatnie miejsce w rankingu sklasyfikowanych zawodników PGE Ekstraligi. Obecny sezon jest dla niego fatalny i bardzo wydatnie przyczynia się on do tego, że Get Well jest najgorszą drużyną obecnych rozgrywek. Liczby nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że ten młody jeździec przeżywa poważny kryzys w swojej krótkiej karierze. Ze sportowego punktu widzenia krytyka jego wyników jest jak najbardziej uzasadniona. Konstruktywna krytyka, rzecz jasna, ale nie chamskie inwektywy i epitety! A słowo „szmaciarz” brzmi w tym kontekście niemal jak komplement.

Wracając do swojego boksu po wspomnianej rundzie „z kibicami” Igor ze łzami w oczach, czerwonymi polikami, chyba nie do końca wiedział, gdzie się obecnie znajduje. Jak tylko „bogaty” jest słownik polski w wyzwiska i wulgaryzmy, tak kibice postanowili z tegoż słownika skorzystać i obdarowali nimi Igora nader hojnie. A że ten młodzian jest wrażliwy – to wziął owe słowa bardzo do siebie. W tym miejscu należy szczególnie pamiętać, że nie wszyscy żużlowcy są gruboskórni i odporni na tzw. hejt. Nie wszyscy potrafią się wyłączyć. Igor z racji miejsca swojego zamieszkania jest w podwójnie trudnej sytuacji. On mieszka i funkcjonuje w Toruniu na co dzień i chyba się wszyscy zgodzimy, że nie jest klepany po ramieniu przez swoich kibiców – wręcz odwrotnie.

Pytanie jak długo jeszcze to zniesie? Jakie konsekwencje może przynieść tak ogromna fala bezwzględnej krytyki, zapytaliśmy psycholog sportu, Julię Chomską. – Trzeba zacząć od tego, że sportowiec to przede wszystkim człowiek. A skoro sportowcy są ludźmi, to odczuwają, przeżywają, myślą dokładnie tak samo jak każdy człowiek. Bardzo ciężko jest w takiej sytuacji, w jakiej jest drużyna z Torunia, radzić sobie z obciążeniami, z oczekiwaniami i presją. Zawodnik, wyjeżdżając na tor ma jeden cel, pojechać najlepiej jak potrafi, wygrać, a jeżeli przegrywa, to zawodzi nie tylko swoją drużynę, kibiców, ale przede wszystkim zawodzi siebie! Później, kiedy ten cały kurz po meczu opadnie, to zostaje z tym sam. Jeżeli dołożyć do tego wspomnienia odnośnie hejtu, wyzwiska czy komentarze, jakie się pojawiają na jego temat, to naprawdę jest ogromne obciążenie. Szczególnie dla tak młodego zawodnika, choć, jak wiemy z ostatnich przypadków, w żużlu jest to temat ciężki do uniesienia nie tylko dla juniorów. Do wyzwisk nie da rady się przyzwyczaić. One za każdym razem bolą, a bagaż do uniesienia jest coraz cięższy – podkreśla psycholog.

Od początku sezonu ten wciąż bardzo młody człowiek poddawany jest ogromnej presji i krytyce. Pamiętajmy, że stosowanie negatywnej motywacji nie zawsze przynosi pożądane skutki w postaci dodatkowej mobilizacji, a wręcz odwrotnie. Nie każdy rodzi się mistrzem świata. Nie dokładajmy cegiełki do sytuacji, w której może dojść do kolejnej tragedii i znowu przez chwilę będziemy lamentować o tym, że można było tego uniknąć.