Miesiąc już przed meczem we Wrocławiu wiedział, że pojedzie przeciwko Stali Gorzów

Kubeł dość chłodnej wody wylał się na rozpalone od ambitnych planów głowy lublinian po porażce we Wrocławiu (35:55). Spokojnie, to bardzo specyficzny sezon. Zawodnicy gości nie mogli trenować nigdzie poza swoim obiektem, tymczasem wrocławianie ujeżdżali swój. A, co ciekawe, Paweł Miesiąc po męsku przyjął fakt, że zabrakło dla niego plastronu. W czym również zasługa szefów i sztabu klubu.  

Tak, reakcja Pawła Miesiąca na odstawienie od składu okazała się właściwa. Nie atakował, nie grymasił, a w mediach społecznościowych życzył kolegom powodzenia. To m.in. efekt tego, że już przed meczem we Wrocławiu Miesiąc dowiedział się, że w kolejnym spotkaniu znajdzie się dla niego miejsce w składzie. A kto wie, czy to nie jest dla zawodnika lepsza opcja – zaczynać u siebie ze Stalą Gorzów niż na wyjeździe ze Spartą. Jeśli już na taki rotacyjny układ się zanosi.

Teoretycznie założenie było takie, że w meczu przeciwko Stali Miesiąc zastąpi najsłabszego z meczu we Wrocławiu. Choć wskazanie najsłabszego to… pojęcie względne. Można go przecież wyłonić albo na podstawie zdobyczy punktowej, albo na podstawie średniej. Jeśli wziąć pod uwagę pierwsze kryterium, Matej Zagar (4+2 pkt w pięciu biegach) wypadł minimalnie lepiej niż Jakub Jamróg (4+1 w czterech wyścigach). Jednak średnią nieznacznie lepszą wypracował Polak – 1,25 przy 1,20 Słoweńca. No, można jeszcze wziąć pod rozwagę wrażenia artystyczne i generalny ogląd sytuacji. Albo to, że ktoś robi za gwiazdę, a ktoś inny nie…

Jeśli Zagar rzeczywiście opuścił trening drużyny, gdy dowiedział się o wzmocnieniu drużyny Jarosławem Hampelem, to chyba pomyliły mu się nieco prerogatywy.