Żużel. Zmarzlik wygrał najwięcej pojedynków w PGE Ekstralidze, czyli średnia realna prawdę ci powie

Jak porównywać wyniki żużlowców? Oczywiście, mamy narzędzie nazywane średnią biegopunktową, ale należy pamiętać, że np. „jedynka” przywieziona w biegu na 1:5 jest w tym systemie warta tyle samo, co „jedynka” w wyścigu wygranym 4:2. Jak więc rzeczywiście porównywać rezultaty osiągane przez zawodników? Zapobiec temu może średnia realna.

Rok temu po raz pierwszy publicznie przedstawiłem własny model klasyfikacji zawodników startujących w rozgrywkach ligowych, będący alternatywnym i ‒ w moim mniemaniu ‒ udoskonalonym sposobem porównywania zawodników w porównaniu z powszechnie stosowaną średnią biegową (SI). Dlaczego? Bo punkty każdego z zawodników w każdym wyścigu są rozpatrywane w kontekście rywali, na których zostały one zdobyte.

Szczegółowy model wyznaczania średniej realnej, bo tak nazwałem swój wskaźnik, był opisany w poniższym tekście.

Czas na publikację tegorocznych list klasyfikacyjnych ze wszystkich polskich lig.

Średnia realna – lista zawodników PGE Ekstraligi

Średnia realna – lista zawodników eWinner 1. Ligi

Średnia realna – lista zawodników 2. Ligi Żużlowej

Co zaskakuje najbardziej? Według mnie prawie nic, bo średnia realna obnaża największe niedoskonałości średniej biegowej, która to nie uwzględnia uprzywilejowanej pozycji juniorów rywalizujących zgodnie z tabelą biegową w połowie startów ze sobą. Ponadto jednakowo traktuje punkt bonusowy uzyskany w wyścigach na 5:1 i 3:3 oraz punkt, który zdobywa zawodnik zajmujący trzecie miejsce w biegu przegranym w stosunku 1:5.

Rewolucji w klasyfikacjach oczywiście nie ma, ale według mnie ranking oparty na średniej realnej znacznie bardziej oddaje rzeczywistość i odczucia większości obserwatorów lig. Myślę, że liczby „mówią” same za siebie. Wystarczy porównać ekstraligowe pary: Lambert ‒ Lindsey czy Dudek ‒ Kubera.

Średnia realna jest bardziej adekwatna do współczesnych realiów rywalizacji ligowej, bowiem rozkład średnich biegowych poszczególnych zawodników z ostatnich lat jest coraz bardziej „spłaszczony” w stosunku do wyników z odleglejszych sezonów. Natomiast model, na którym oparta jest średnia realna, wyłuskuje „jakość” zdobywanych przez zawodników punktów, co w konsekwencji składa się na awans lub spadek danego zawodnika w porównaniu z rankingiem bazującym na średniej biegowej.

KAROL PŁONKA