Jak w białych rękawiczkach skutecznie spacyfikowano oportunistów

Mam wrażenie, że jedynym grzechem żużlowców pominiętych w nominacjach do tegorocznych Kasków, którym tym samym zatrzaśnięto, w swoim mniemaniu skutecznie, drzwi na salony, jest to, że posiadają własne zdanie, głoszą własne zdanie i bronią własnego zdania. Nie oceniam przy tym jakości i mądrości tych przemyśleń, chodzi jednak o sam fakt.

Kto się tłumaczy? Zwykle winny. Oficjalną wersją wydarzeń, a to po strajku żużlowców w Pile, a to po absencji niektórych podczas nieważnego meczu Polska kontra resztki świata, karmiono nas zewsząd. Momentami strach było lodówkę otworzyć i można było odnieść wrażenie, że mamy wszyscy nauczyć się tych historii na pamięć, by zerwani ze snu w środku nocy, recytować je śpiewająco i na wyrywki. Sam zainteresowani zaś, atakowani z każdej strony i przyduszeni hejtem, z rzadka i wyraźnie niechętnie odnosili się do przedmiotu sporu, czym de facto ugruntowywali w świadomości odbiorców jedynie obowiązujące, „właściwe” wersje. Jeśli już zdarzyło im się wypowiedzieć, to Pawliccy, czy Janowski jak jeden mąż podkreślali szacunek dla selekcjonera, jego niewątpliwe dokonania i niejakie zaskoczenie, że stanął przeciw nim. W mediach mieli jednak przechlapane.

Zawodnicy z założenia stoją na przegranej pozycji. Bez znaczenia którzy. Wszyscy generalnie. Nie więc większego sensu strzępienie języka, nawet gdy ewidentnie maja rację, bądź dzieje im się niesprawiedliwość ze strony „władzy”, bo to zajęcie z pogranicza Pyrrusowości i Syzyfowości, że to tak ujmę. Czy rzeczywiście wzięta na tapet w ostatnim czasie czwórka jest aż tak beznadziejnie krnąbrna, nieodpowiedzialna i bezczelna jak chce tego GKSŻ? Śmiem wątpić. Stłamsili ku swej radości, opornych w majestacie prawa granatowo marynarkowi i teraz w zaciszu gabinetów mogą uśmiechać się szyderczo. Brawa dla członków. GKSŻ naturalnie, żeby uniknąć wątpliwości i domysłów. Jak miałkim i wyrachowanym trzeba być, by z jednej strony dla zachowania stołka, hołdować zasadzie że najlepszą decyzją jest brak jakiejkolwiek decyzji, bo wtedy mierny, bierny ale wierny nie zdoła się narazić możnym i dłużej uchowa status, a jednocześnie traktować swą społeczną rolę jak prywatny folwark i poletko do uprawiania personalnych rozgrywek i osobistych wojenek. Nie przystoi, tak uważam, tylko ja nie byłem i nie zamierzam być członkiem. GKSŻ oczywiście.

Czy krnąbrny, zarozumiały, bezczelny oportunista, z takim sentymentem i dumą mówi o startach w SGP z Orłem na plastronie, jak to uczynił w pogaduchach Piotr Pawlicki? Cogito ergo sum. Światlejsi i bieglejsi tłumaczą tę sentencję jako wątpię więc jestem. No to jestem… i wątpię. A żem homo ledwo sapiens, zatem istota z natury rozumna, to i mnie stać na własną opinię, zbudowaną na bazie relacji obu stron, wygłaszaną głośno i wyraźnie. Nieco inną od tej oficjalnej, wyuczonej na pamięć. A jeśli taka wola, gotów jestem jej bronić jak Niepodległości. Moim zdaniem to nie były żadne gierki pod publiczkę pacyfikowanych zewsząd zawodników, jak w wykonaniu możnowładców. To były szczere i autentyczne wypowiedzi. Emocjonalne i uczciwe. Jeśli więc zbłądzili, to moja babcia, gdy dochodziło do tarć z młodszym rodzeństwem, zawsze powtarzała  „starszy jesteś, mądrzejszy, powinieneś ustąpić”. I ustępowałem, acz w poczuciu krzywdy dziejowej. Potem zaś, zazwyczaj ledwie kilka minut później, było już tylko sielsko i anielsko, a nikt nie pamiętał o co chwilę wcześniej toczył zajadły spór. Może więc pora, by tutaj także ten mądrzejszy zareagował? Chyba, że w tej akurat wojence, celem nadrzędnym jest podkarmienie triumfem własnego, skaleczonego ego.

Regulaminy corocznie rozrastają się do niebotycznych rozmiarów i dawno przekroczyły granice absurdu. Znacie jednak choćby jeden punkt, przewidujący kary dla stanowiących owo prawo jeśli ewidentnie zawalą? A znacie sankcje za głupotę i bezduszność? Zdaniem prawodawców, zwykle za wszelkimi nieszczęściami, których nie sposób już zamieść pod dywan, stoi tajemnicze „samosię”, bądź spersonalizowany winowajca, znany z imienia i nazwiska. Podobno Pawliccy, Janowski i Drabik wykazali się brakiem elementarnej kindersztuby. Powtórzę. Własną opinię buduję na bazie przekazów z obu stron konfliktu, bo taki ewidentnie tu mamy. I wciąż mocno wątpię. O ile Magicowi wielkiej krzywdy marynarki nie są w stanie zrobić, bo on w SGP startuje i bije się o czołowe lokaty, co prolonguje go w cyklu na kolejny rok. Tu ewentualny zielonostolikowy zakaz startu zostałby zakrzyczany przez kibiców i więcej mogłyby na tym marynarki stracić niż zyskać, a aż takie zarozumiałe i nieświadome, czy raczej przekonane o swej wielkości i bezkarności nie są. Przemo na ten moment, nie prezentuje reprezentacyjnej formy, choć patrząc na niektóre nazwiska w tym gronie i aktualną dyspozycję, wcale nie zdziwiłbym się powołaniu. Torres ma swoje problemy i zdaje się nie w głowie mu teraz podbój świata. O tyle skutecznie zaś trzaśnięto drzwiami na salony przed nosem Piotra Pawlickiego. Tym razem marynarki nie miały oporów, by jednym ruchem, pod płaszczykiem kadry odstrzelić niewygodnego zawodnika, bez względu na dyspozycję sportową. Pitera pozbawia się złudzeń, próbując w ten sposób złamać. Ostatecznie i definitywnie jak mawiają w Milionerach. Znając charakter Pawlickiego, nie wydaje mi się to możliwe. No i te moje ulubione przysłowia. Choćby to o zgodzie, która buduje. Po co jeszcze jątrzyć i udowadniać przy każdej okazji kto tu pan, a kto parobek? Nie godzi się. I za co? Ano za to, że miał odwagę odmówić startu w komercyjnej imprezie sponsorsko-celebrycko-telewizyjnej, na niebezpiecznym, nie spełniającym wymagań torze, co sama GKSŻ potwierdziła późniejszymi poczynaniami. To raczej nagrodę powinien dostać. A weryfikator, który dopuścił arenę do ścigania i podpisał, że wszystko jest w najlepszym porządku, choć nie było. Dostał dożywotniego bana? Nie żartujcie. Znacie to: kruk krukowi… , albo wlazłeś między wrony… . Włos mu z głowy nie spadł. Pogrożono pro forma paluszkiem i tyle. Zatem GKSŻ tor odebrała, uznając za zdatny, zawodnik wskazał wespół z kolegami, że nie i zamiast nagrody jest teraz wyklęty. Bo telewizja, bo celebryci, sponsorzy. Tylko co z tego – pozabijać się mieli dla zabawy, rozrywki i satysfakcji?

Ileż to było dysput. Choćby o licencjach, niby nadzorowanych. Przez kogo i w jaki sposób, tego nie dowiedzieliśmy się do dzisiaj i pewnie nie dowiemy. Wiemy natomiast, jak się owe nadzory skończyły w Krakowie, Rzeszowie, czy wziętej na widelec, przez kary i polecenia członków, Pile. Czy ktokolwiek wziął odpowiedzialność na brak elementarnej, skutecznej kontroli i niedopilnowanie przestrzegania reguł? Kto odpowiedział za, ze wszech miar, uzasadnioną krytykę? Ano nikt. Za to czytaliśmy i słuchaliśmy o, moim zdaniem opacznym, pojmowaniu misji ratowania ośrodków żużlowych za wszelką cenę. Tylko dlaczego w efekcie, kosztem wyłącznie wierzycieli, w tym zawodników?

Skuteczność owych działań przypomina jako żywo próby gangu Olsena. Tylko sami desperaci, przekonani o swej wybitnej fachowości i geniuszu wręcz, mają wyraźnie odmienne zdanie o swej wartości od ogółu, a rezonu wciąż im nie brak. Klawo jak cholera Egon. Bawmy się więc nadal. Organizujmy finały krajowych eliminacji, niezależnie od aktualnej nazwy zawodów, z rocznym wyprzedzeniem, by nijak nie były miarodajne w kwestii obecnej dyspozycji ubiegłorocznych triumfatorów. Dalej, zamiast weryfikować na torze, bądź wedle aktualnych średnich, rozstrzygajmy wedle własnej oceny, komu dać szansę, a kogo odstawić, ładnie ubierając owe „decyzje” pod płaszczyk kadry narodowej – brzmi dumnie nieprawdaż? Tylko na jakich zasadach tę kadrę się powołuje i kto tak naprawdę to robi, a kto tylko firmuje za garść srebrników, tego też nie wiemy. Kadra to w ogóle dla mnie merytoryczna zagadka, ale dość o tym. Później już tylko lament, że żadnego Polaka w finale GP Challenge. No ale jak mają tam się znaleźć, skoro nie startują najlepsi, tylko najgrzeczniejsi, zaś poziom sportowy ma drugorzędne znaczenie. Mnie to nie dziwi.  Po co w ogóle organizować zawody, eliminacje, mistrzostwa. Jedyne na świecie, to SGP. Indywidualne. Wrzućmy do kociołka kartki z nazwiskami i losujmy. Dla bezpieczeństwa, nie umieszczając tam podpadziochów. Koszty mniejsze i transmisja losowania na pewno nie będzie odwołana, bo nikt nie zaprotestuje i nie odmówi udziału – tak będzie lepiej.

Małe to i miałkie. Nie licujące z powagą tak zacnego, w założeniach, gremium. A może ci krnąbrni, bezczelni i zadufani, to wcale nie o żużlowcach-buntownikach? Kto wie… Nie rozumiem tylko dlaczego przy nominacjach nie decyduje poziom sportowy. Dodam dla jasności. Aktualny poziom sportowy. Czyżbyśmy byli aż taką potęgą, że talenty rosną na każdym pniu i możemy w zawodnikach światowej klasy przebierać jak w ulęgałkach? Nie sądzę, a ostatnie wyniki tylko to potwierdzają. Myślę o eliminacjach do SGP. Czemuż więc o powołaniach bądź nie do kadry, stanowiącej obecnie okno na świat, nie decydują obiektywne kryteria statystyczne, tylko… nie wiem… nos trenera… rozbuchane czyjeś ego czy inne niezrozumiałe i niemierzalne cechy? Tak, czy siak, wciąż aktualną pozostaje treść tabliczki przy oknach wagonów PKP. Niestety, dodam, aktualną. Nie wychylać się. Chcesz być w SGP – nie wychylaj się, bo oberwiesz zatrzaskiwanymi drzwiami.

PRZEMYSŁAW SIERAKOWSKI