Jak obcokrajowcy szturmowali bramy polskich lig (cz. 6., II liga 2008)

W sezonie 2008 II liga była nieco bardziej zbliżona do znanej nam z czasów obecnych. W związku z wycofaniem się przed rozpoczęciem rozgrywek ekipy lubelskiej, w rozgrywkach uczestniczyło jedynie sześć zespołów, w tym dwa zagraniczne (z węgierskiego Miszkolca oraz ukraińskiego Równego). Pomimo kadłubowej obsady liga do końca była bardzo ciekawa i wyrównana.

Największym wydarzeniem całego sezonu było nieszczęście zawodników z Gniezna w trakcie podróży na mecz do Równego. Najpierw klub z Równego nie zapewnił wymaganej przepisami prawa dokumentacji do odprawy celnej motocykli, a następnie 11 kompletnych maszyn spłonęło razem z busem, w którym były przewożone. Jak pokazała przyszłość, straty nie przeszkodziły w odbudowie żużla w pierwszej stolicy naszego kraju, a dzisiaj Start Gniezno jest w bardzo dobrej kondycji, zarówno sportowej i finansowej.

Zapraszamy do zapoznania się z analizą zestawień poszczególnych ekip:

• Start Gniezno (I miejsce w II lidze 2008)

Do odbudowy potęgi gnieźnieńskiego speedwaya zaproszono przede wszystkim zawodników wywodzących się z tego ośrodka. Nikomu nie trzeba było przedstawiać Dawida i Tomasza Cieślewiczów, Mirosława Jabłońskiego, Łukasza Linette. Dołączył do nich związany ze Stalą Gorzów Piotr Paluch i dla równowagi związany przez większą część kariery z Zieloną Górą Krzysztof Stojanowski. Korzystano również z obcokrajowców: Duńczyków Clausa Vissing’a oraz Simona Nielsena. Epizodycznie w zespole pojawili się Łukasz Loman i Szwed Kim Jansson. Dużą różnorodność mogliśmy zobaczyć na pozycjach młodzieżowych. Właściwie żaden z zawodników nie miał pewnego miejsca w składzie, który stworzyli: wypożyczony z Leszna Sławomir Musielak (starszy brat Tobiasza), Marcin Kozdraś, Maciej Fajfer, Niemiec Kevin Wolbert, Duńczyk Krister Jacobsen czy Szwed Linus Ekloef. Przepastna kadra umożliwiła zespołowi Startu powrót na zaplecze Ekstraklasy po pełnym wzlotów i upadków sezonie.

• Speedway Miszkolc (II miejsce w II lidze 2008)

Węgrzy powielili manewr zastosowany przez Lokomotiv Daugavpils i w celu zwiększenia swojej siły rażenia zakontraktowali zawodników z Polski (Tomaszowie Bajerski i Tomasz Rempała). W ich przypadku rezultat był znakomity i w pewnym sensie można odnieść wrażenie, że dobra postawa zespołu była zbyt dużym zaskoczeniem dla jego włodarzy, którzy nie chcieli ryzykować awansu w sytuacji, gdy nie byli pewni zgromadzenia odpowiednich środków pozwalających na start w wyższej lidze. Zakontraktowano również zawodnika z Czech – Adriana Rymela i Rosjanina Władimira Dubinina. Węgierska obsada to poniekąd już tradycyjnie Norbert Magosi, Laszlo Szatmari i Sandor Tihanyi. Formację młodzieżową obok Jozsefa Tabaki stworzyli Roland Kovacs, Atilla Molnar, Atilla Lorincz, Tomas Szilagyi oraz Czesi Martin Gavenda i Hynek Stichauer.

• Speedway Równe (III miejsce w II lidze 2008)

Trzeci z kolei zespół zagraniczny, który sięgnął po Polaków (Mariusz Franków, Rafał Szombierski, Zbigniew Czerwiński, Marcin Leś, Damian Stachowiak, młodzieżowiec Maciej Michaluk). Znakomitą pracę dla drużyny wykonał kolejny z czeskich młodzieżowców w II lidze – Matej Kus, co pozwoli na otrzymanie szansy w lepszym zespole w kolejnych rozgrywkach. Również chętnie skorzystano z zawodników Rosyjskich: Romana Iwanowa, Ilji Bondarenko, Kiriła Filinowa, Aleksieja Guzajewa, Aloszy Charczenko, Aleksandra Kosołapkina i Lenara Nigmatzjanowa. Punkty dla drużyny zdobywali Ukraińcy: Kirił Filinow, Włodymir Kołodij i młodzieżowcy Włodymir Kołodij junior, Wiktor Omeljan, Kirił Cukanow. Dla zespołu punkty zdobywało łącznie aż 19 zawodników! Przy ogromnym zamieszaniu zajęcie trzeciego miejsca można określić mianem sporego sukcesu. Niestety, był to ostatni sezon, w którym zespół z Ukrainy wystąpił w polskiej lidze.

• Orzeł Łódź (IV miejsce w II lidze 2008)

Witold Skrzydlewski wciąż pozostawał pod wpływem zamiłowania do zawodników spoza Polski. W składzie znaleźli się: Niemcy Stephen Katt, Max Dilger, Matthias Kroger i Matthias Schultz, Duńczyk Henning Bager, Szwedzi Freddie Eriksson, Emil Kramer i Magnus Karlsson (brat Petera Karlssona i Mikaela Maxa), Rosjanie Rusłan i Marat Gatiatow oraz Denis Sajfutdinow, Czech Zdenek Simota. Oprócz nich korzystano z krajowych seniorów: Roberta Mikołajczaka, Stanisława Burzy, Dariusza Fijałkowskiego i Pawła Barana . Formacja młodzieżowa to Marcin Liberski, który notował w lidze bardzo przyzwoite wyniki, Mariusz Konsek, Sebastian Brucheiser i Duńczyk Rene Bach. Łącznie 20 zawodników! Efekt całego zamieszania? Mizerny. Zaledwie czwarte miejsce. Najciekawszym faktem jest z pewnością brak wykrystalizowanego składu przez cały sezon. Zestawienie drużyny nie powtórzyło się ani razu w ciągu całego sezonu.

• Kolejarz Opole (V miejsce w II lidze 2008)

Również w Opolu stabilizacja była pojęciem obcym w rozgrywkach z roku 2008. Ciągłe zmiany w składzie zaowocowały dopiero piątym miejscem, brakiem kwalifikacji do najlepszej czwórki i przedwczesnym zakończeniem sezonu. W składzie drużyny wystąpili: Austriak Friedrich Walnner, Fin Juha Hautameki, Czech Lubos Tomicek, Duńczycy Brian Lyngso i Lars Hansen. Na Opolszczyźnie znalazło się miejsce dla Polaków: Adama Czechowicza, Adama Pawliczka, Marcina Sekuly, Piotra Rembasa, Tomasza Schmidta, Łukasza Kasperka, Roberta Flisa. Zwraca uwagę niezła jak na II-ligowe warunki para młodzieżowców: były zawodnik Wybrzeża Gdańsk Sławomir Dąbrowski, wypożyczony z Rybnika Rafał Fleger, Szwed Niklas Larsson i młodzieżowiec rodem z Danii – Peter Kildemand, który nie wysyłał podczas pobytu w Opolu sygnałów o swoim wielkim potencjale. Swoje pierwsze kroki na żużlowych torach stawiał kolejny z młodzieżowców – Paweł Chudy. W porównaniu z innymi zespołami tłok w Opolu był znacznie mniejszy – barwy zespołu reprezentowało „jedynie” 17 zawodników.

• KSM Krosno (VI miejsce w II lidze 2008)

Ostatnia, najsłabsza drużyna w naszym kraju. Podobnie do drużyn z Równego, Łodzi i Opola sprawdzono sporą liczbę zawodników, ale nie miało to aż takiego rozmachu w porównaniu z wymienionymi ekipami. Skład zespołu zbudowano z bardzo przeciętnych zawodników zagranicznych i Polaków, którzy jeszcze nie zdecydowali się na zakończenie kariery. Słoweńcy Izak Santej i Maks Gregoric, Czesi Jan Jaros, Martin Malek, Richard Wolff z pewnością nie należeli do jeźdźców, o których podpis walczyła połowa prezesów naszych klubów. Spośród krajowych zawodników w kadrze Wilków znajdziemy: Tomasza Łukaszewicza, Wojciecha Druchniaka, Bartosza Kasprowiaka. Zestawienie młodzieżowców to przede wszystkim kolejni Czesi: Adam Vandirek i Martin Hadek, świętej pamięci Słoweniec Matija Duh oraz stanowiący uzupełnienie dla zagranicznej trójki: Grzegorz Szyszka, Piotr Machnik. W Krośnie wystąpiło jedynie 13 zawodników. Najważniejszą informacją było z pewnością przetrwanie czarnego sportu w tej południowo–wschodniej miejscowości naszego kraju.

Obserwując składy i wydarzenia z najniższej klasy rozgrywkowej sezonu 2008 można odnieść wrażenie, że dla wszystkich drużyn poza Startem Gniezno liczyło się tylko przetrwanie do kolejnych rozgrywek. Korzystano z zawodników, którzy mieli „siły i chęci” przyjechać i wystąpić w składzie swojej drużyny. Niestety, niektóre mecze II ligi potrafią wyglądać w ten sam sposób ponad dekadę później.

W kolejnej części wrócimy do rozgrywek Ekstraklasy 2010, zapraszamy również do przeczytania poprzednich części.

PAWEŁ ZAŁUCKI