Jak obcokrajowcy szturmowali bramy polskich lig? (cz. III, sezon 2006, II liga)

W 2006 roku Grigorij Łaguta rozpoczynał swoją drogę w kierunku światowej czołówki. Fot. Jarosław Pabijan.
Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email
Share on whatsapp

Najniższa klasa rozgrywkowa w sezonie 2006 zupełnie nie przypominała drugiej ligi, którą znamy z czasów współczesnych. Przede wszystkim wyróżniała ją większa liczba drużyn (aż 9 ekip), międzynarodowa obsada (Łotysze, Ukraińcy i Węgrzy) i przede wszystkim znacznie większa liczba spotkań. Ponadto, w lidze nie występowały rezerwy zespołów z wyższych klas rozgrywkowych, ale niektóre drużyny walczyły o przetrwanie, podobnie do Wandy Kraków w 2019 roku.

Przejdźmy do tradycyjnej analizy składów poszczególnych zespołów:

  • Lotos Gdańsk (I miejsce w II lidze 2006)

Drużyna z Gdańska po niezwykle zaciętej końcówce sezonu pokonała rywali z Poznania i Daugavpils. Awans uzyskał zespół złożony niemalże wyłącznie z zawodników krajowych: Krzysztofa Jabłońskiego, Artura Pietrzyka, Mariusza Frankowa, Sebastiana Trumińskiego, Rafała Kowalskiego, Tomasza Piszcza, Pawła Barana, Marcina Jankowskiego i posiadającego polskie obywatelstwo Andy’ego Smitha. Jedynym zawodnikiem spoza Polski był młodzieżowiec z Rosji – Lenar Nigmatzjanow. Partnerowali mu Piotr Jędrzejkiewicz, Grzegorz Dzik, Łukasz Chmielewski i wychowanek zespołu znad morza: Damian Sperz.

Mariusz Franków był jednym z czołowych zawodników drużyny z Gdańska. Fot. Jarosław Pabijan.
  • PSŻ Milion Team Poznań (II miejsce w II lidze 2006)

Zespół poznański przyjął bardzo zbliżony sposób konstruowania składu do gdańszczan. Prym wiedli seniorzy krajowi: Andrzej Huszcza, Adam Skórnicki, Łukasz Loman, Sławomir Dudek, Łukasz Linette, Robert Umiński. Obcokrajowcem był zawodnik rezerwowy spod numerów 8/16 Mads Korneliussen. Sporadycznie w składzie pojawiali się Niemiec Rene Schaeffer i Duńczyk Krister Jacobsen. Wśród młodzieżowców występowali Maciej Piaszczyński, Piotr Dziatkowiak, Rafał Krygiel i Daniel Pytel, wspomagani przez Duńczyka Andersa Andersena.

Anders Andersen występował na pozycjach młodzieżowych w barwach PSŻ-u Poznań. Fot. Jarosław Pabijan
  • Speedway Daugavpils (III miejsce w II lidze 2006)

Drużyna, która niespodziewanie do końca deptała po piętach kolegom z Gdańska i Poznania. Klub wystawił zespół będący mieszanką Łotyszy i Rosjan. Spośród miejscowych w drużynie startowali: Andrzej Korolew (wcześniej występujący m.in. w Lesznie i w Gdańsku), Nikołaj Kokin. Gdy chodzi o obcokrajowców, w zespole znajdziemy: Siergieja Darkina, Grigorija Łagutę, Denisa Sajfutdinowa, Aleksandra Iwanowa, Semena Własowa, Kiriła Filinowa (wszyscy z Rosji). Na pozycjach młodzieżowych startowały dwie perełki łotewskiego speedwaya: Maksim Bogdanow i Kasts Puodżuks, a obok nich pierwsze szlify zbierał młodziutki Wiaczesław Girucki. Godnym podkreślenia faktem jest wygranie przez zespół wszystkich spotkań rozgrywanych na swoim torze. Zabrakło jedynie dobrej postawy w meczach wyjazdowych. Niespodziewane porażki w Łodzi i Miszkolcu zepsuły wynik zespołu na koniec sezonu, a przy stracie 2 punktów do zespołu z Poznania oraz 5 do drużyny z Gdańska okazały się decydujące o zajęciu dopiero trzeciego miejsca w tabeli.

Grigorij Łaguta znakomicie zaprezentował się w sezonie 2006. Nie przeszkadzała mu nawet pozycja 8/16, którą najczęściej zajmował w składzie zespołu z Daugavpils. Fot. Jarosław Pabijan.
  • Kolejarz Opole (IV miejsce w II lidze w sezonie 2006)

Dla Kolejarza był to sezon do odjechania i do zapomnienia. Zespół uplasował się w środku tabeli i nie liczył się w walce o awans do wyższej klasy rozgrywkowej. Opolanie występowali głównie w krajowym zestawieniu. O sile formacji seniorskiej stanowili: Robert Flis, Adam Czechowicz, Adam Pietraszko, Adam Pawliczek, Krzysztof Stojanowski, Piotr Rembas, Marcin Sekula. Wśród obcokrajowców znajdziemy Niemca Thomasa Stange i Szweda Mattiasa Nilssona (wystąpił w zaledwie jednym spotkaniu). Pozycje młodzieżowe zajmowali Tomasz Schmidt, Łukasz Kasperek i Austriak Fritz Wallner. W bardzo skromnym wymiarze wspomogli ich Michał Ciura oraz Czech Antonin Galliani.

  • Speedway Równe (V miejsce w II lidze w sezonie 2006)

Ukraińcy również uplasowali się w środku ligowej stawki. W swoim składzie wystawiali nie tylko rodzimych zawodników. W zespole pojawiali się Polacy (Piotr Dym, Rafał Osumek i młodzieżowiec Mariusz Pacholak) oraz Rosjanin Władimir Dubinin. Poza wymienioną czwórką w składzie startowali wyłącznie Ukraińcy. Seniorzy: Władimir Kołodij, ś.p. Igor Marko, Aleksander Borodiej, Wiktor Gajdym oraz zawodnicy młodzieżowi: Władimir Kołodij junior, Wiktor Omeljan, Aleksandr Piatniczko. Osiągnięty przez drużynę wynik z pewnością można ocenić jako bardzo dobry.

  • Orzeł Łódź (VI miejsce w II lidze w sezonie 2006)

Chyba najbardziej międzynarodowa drużyna ze wszystkich, które przystąpiły do rozgrywek II ligi w sezonie 2006. W składzie pojawiali się następujący zawodnicy spoza Polski: Duńczyk Henning Bager, Niemcy Stephen Katt i Matthias Kroeger, Szwed Freddie Eriksson i w roli młodzieżowca Rosjanin Rusłan Gatjatow. Zestawienie seniorskie oparto na doświadczonych zawodnikach: Jacku Woźniaku, Wojciechu Żurawskim, Marku Hućce, Tomaszu Zywertowskim, Sebastianie Kowoliku. Zespół korzystał z usług zaledwie trzech polskich zawodników, którzy nie ukończyli 21. roku życia: Bartosza Kwiatkowskiego, Marcina Kozdrasia i Rafała Świerczka.

  • Speedway Club Miszkolc (VII miejsce w II lidze w sezonie 2006)

Zespół z Węgier stanowił ciekawe połączenie zawodników krajowych z obcokrajowcami do pozyskania za niewielkie pieniądze, którzy chcieli wypromować swoje nazwiska w polskiej lidze. Spośród Węgrów w zespole startowali: Laszlo Szatmari, Sandor Tihanyi, Norbert Magosi, Atilla Stefani, Zsolt Bencze, Mat Szegedi i tylko jeden młodzieżowiec: Jozsef Tabaka. Obcokrajowcami byli Szwed Stefan Ekberg, Czech Marian Jirout oraz zagraniczni zawodnicy, którzy nie ukończyli 21. roku życia: Kenneth Hansen, Claus Vissing (obaj Dania), Martin Gavenda (Czechy), Max Dilger (Niemcy). Drużynę z pewnością byłoby stać na lepszy wynik, ale postawa na wyjazdach nie pozwoliła na zajęcie wyższego miejsca w tabeli.

Marian Jirout wystąpił w większości spotkań Speedway Miszkolc. Fot. Jarosław Pabijan.
  • Kolejarz Rawicz (VIII miejsce w II lidze w sezonie 2006)

Drużyna, która moim zdaniem była największym rozczarowaniem sezonu 2006 w II lidze. Dość ciekawy skład nie przełożył się na dobre wyniki. Spośród Polaków w zespole znajdziemy: Andrzeja Zieję, Roberta Mikołajczaka, Rafała Chińskiego, Dariusza Łowickiego, Bolesława Kułtuckiego. Obcokrajowcy to Austriak Manuel Hauzinger, Słoweniec Jernej Kolenko, Niemcy Matthias Schultz i Ronny Weis oraz Duńczyk Steen Jensen. W składzie zespołu pojawiło się aż 4 młodzieżowców spoza Polski: Czesi Veroslav Kollert i Hynek Stichauer oraz Duńczycy Casper Wortmann i Jonas Raun. Jako ciekawostkę należy wskazać, że w drużynie pojawiło się jedynie trzech polskich zawodników młodzieżowych: Adrian Płuska, Krzysztof Nowacki, Marcel Kajzer. Nikt nie przekona mnie, że wynik rawiczan można określić innym mianem niż fatalny. Pokonanie w ligowej tabeli walczącej o przetrwanie Polonii Piła było koniecznością.

  • Polonia Piła (IX miejsce w II lidze w sezonie 2006).

Pisząc o sytuacji pilskiej Polonii w sezonie 2006 mam przed oczami aktualne wydarzenia wokół pilskiego żużla. Był to bardzo słaby sezon w wykonaniu zawodników Polonii, która część spotkań oddała walkowerem (w Łodzi i Daugavpils). W zespole dominowali zawodnicy krajowi: Marek Mróz, Marcin Rajkowski, Maciej Jąder, Paweł Kowalewski, Marcin Dąbrowski, Łukasz Związko, Grzegorz Kłopot. W zespole borykającym się z ogromnymi kłopotami finansowo-organizacyjnymi występowali również zawodnicy spoza Polski: Niemiec Roberto Haupt, Czech Jakub Hejral, Szwed Tobias Johansson. Formację młodzieżową stworzyli Łukasz Nowak, Tomasz Chyżewski, Marcin Kędziora.

Roberto Haupt często pojawiał się w składzie pilskiej Polonii pomimo jej ogromnych kłopotów finansowych. Fot. Jarosław Pabijan.

Sezon 2006 w rozgrywkach II ligi nie przyniósł tak wielu zmian, które mogliśmy zaobserwować w Ekstraklasie i I lidze. Trzy czołowe polskie zespoły jechały niemalże w krajowych składach (Gdańsk, Poznań i Opole). W Daugavpils korzystano z usług zawodników z Rosji, których rola w zespole była porównywalna z zawodnikami lokalnymi. Podobnie rozłożone akcenty pomiędzy zawodnikami krajowymi i zagranicznymi znajdziemy w Łodzi, Miszkolcu, Rawiczu i Pile. Co ciekawe, najsłabsze zespoły miały bardziej międzynarodowe zestawienie niż czołowe zespoły rozgrywek. Z pewnością ogromną rolę odgrywała możliwość zaprezentowania się przed potencjalnymi nowymi pracodawcami, którzy byliby dużo bardziej wypłacalni od tych z sezonu 2006. Na koniec mała zagadka dla uważnych czytelników: tylko jeden z krajowych młodzieżowców wymienionych w III części będzie kontynuował karierę w sezonie 2020. Kto to taki? Marcel Kajzer.

To nie koniec naszej podróży po coraz bardziej międzynarodowych rozgrywkach polskich lig. Wkrótce zapraszam na IV część. Tym razem omówimy składy w Ekstraklasie w sezonie 2008.

PAWEŁ ZAŁUCKI