Damian Klos – mechanik i poeta. Operuje kluczami oraz piórem. Oto próbka

Damian Klos, mechanik potrafiący operować nie tylko narzędziami, ale i piórem, współpracujący z naszym portalem, wraca na łamy. Tym razem poezją. Zapraszamy!

Gdzie?

Gdzie dziś jest ta moc starożytna,

zaklęta w kraju Kem?

Gdzie żyzny muł Nilu i boski farao

pijący niewolniczą krew?

Gdzie brama Isztar? Gdzie Romy podbojów zew?

Gdzie Hammurabi i oko za oko?
Gdzie Niniwy strażnicy, tak podobni smokom?

Gdzie lśniąca Palmyra, klejnot w koronie pustyni?

Gdzie Diogenes z członkami w beczce ukrytymi?

Gdzie Odys? Ajaks? Herakles? Tezeusz?

Gdzie potężny Achill, gromowładny Zeus?

Gdzie ten Aleksandros, co bogiem za życia?
Gdzie Klejtos? Krateros? Hefajstion?

Macedońscy wodzowie – kompani do picia.

Gdzie jednooki Filip i epirocka Olimpias?

Tajemnicza i piękna, wężowa nimfa.

Gdzie waleczny Aecjusz – ten ostatni Rzymianin,

Gdzie wódz Hunów Attyla, co Rzym chciał powalić?

Gdzie pod wilczą bramą stoi dziś Hannibal?
Gdzie na krwawych piaskach dla cezara wiwat?

Gdzie Hellenów falanga i rzymskie testudo?

Gdzie tragiczny Nero, ognistobrody brutal?

Gdzie Cezar? Oktawian? Inni wielcy Rzymianie?

Gdzie Marek Aureliusz – przed nim klękali Germanie.

Gdzie szatan Kaligula? Gdzie tracki płomień Spartakus?

Gdzie perskich strzał chmura? Gdzie król królów Dariusz?

Gdzie Mariusz – twórca legionów?

Gdzie Sulla, podstępny i zdradziecki?

Gdzie dziś mieszkańcy Panteonu?

Gdzie zapomniani, bezimienni wielcy?

Gdzie Leonidas i trzystu wiernym swym prawom?

Gdzie Emilian Scypio, co zdławił Punów krwawo?

Gdzie Jeszua z Nazaretu – przekleństwo Heroda

Gdzie jego świętych apostołów trzoda?

Gdzie nieszczęśnik Warus i jego legiony?

Gdzie dziś Juliusz Cezar okrutnie zdradzony?

Gdzie Agryppina? Liwia? Messalina?

Gdzie są te piękne i wpływowe żony?

Gdzie Antoniusz gwałtowny i Krassus bogaty?

Gdzie brzydal Pompejusz i Lepidus kudłaty?

Gdzie Pergamon i jego biblioteka?

Gdzie Aleksandria – dzieło boga-człowieka?

Gdzie chłód Ekbatany? Czy na kogoś czeka?

Gdzie Persepolis i cuda jej mistyczne?

Gdzie senacki szkarłat i gry polityczne?

Gdzie drachmy? Sestercje? Darejki srebrne?

Gdzie smukłe triremy i wojenne werble?

Gdzie Sparty cień pada, tak silny i surowy?

Gdzie triumfalny pochód zakutych w okowy?

Gdzie Echnaton, co porzucił wszystkie przodków bogi?

Gdzie potężne i wieczne asyryjskie drogi?

Gdzie Semiramidy zwisające kwiaty?

Gdzie wielki Klaudiusz, kulawy i garbaty?

Gdzie Helikarnas i grób Mauzolosa?

Czy kogoś dosięgnie dziś bojowa kosa?

Gdzie Tyr? Sydon? Byblos? Feniccy żeglarze?

Gdzie te wszystkie cuda – tylko w kłębie marzeń.

Gdzie brodacz z Czarnolasu, co pytał:

Gdzie dziś bogata Troja? Gdzie mocne Myceny?

Gdzie Kartago i Korynt? Gdzie sławne Ateny?

Dziś to martwe litery i puste kamienie.

Tylko popioły gnieżdżące się w mózgu

Tylko smutny aromat minionej świetności.

Tylko odległa wiosna, która nie powróci.

W jesieni ludzkości,

gdzie wszystko, to zdeformowane wejrzenie Gorgony

DAMIAN KLOS