Castagna: Żużlowcy lubią jeździć na tym, co jest popularne

Od paru lat Marcel Gerhard bezskutecznie stara się promować swoje silniki marki GTR. Jego zdaniem są one bardziej wytrzymałe od GM-ów i – co ważne – sumarycznie zdecydowanie tańsze w użyciu. Czy kryzys spowodowany pandemią sprawi, że powrócą one do żużla? Przypomnijmy, że swego czasu na silnikach GTR doskonale spisywał się Fredrik Lindgren.

– Pomysł Gerharda z silnikami GTR bardzo mi się podoba i wbrew opiniom sprzyjam tej idei. Wytrzymałość tego silnika to duży krok naprzód. Jednak świat żużlowy jest bardzo specyficzny. Każdy zawodnik chce jak najlepszy sprzęt, z jak najlepszymi osiągami. Jest taki trend, że wszyscy lubią startować na tym, co jest popularne, do czego są przyzwyczajeni – mówi Armando Castagna w rozmowie ze Speedweek. – Tu podam choćby przykład tłumików Kinga. Mamy pięciu homologowanych producentów i to bardzo dobrych, na przykład Ramus, na którym startuje znany jedynie z lodu Franky Zorn. Każdy jeździ na Kingu, bo on jest po prostu trendy – dodaje. 

Z silnikiem GTR można praktycznie od razu wyjechać na tor, a mimo to obecnie większość zawodników korzysta z silników GM. 

– GM czy Jawa to taka żużlowa Ikea, mówiąc w przenośni. Zawodnik kupuje silnik, a później jeszcze z pomocą tunera musi go udoskonalić, aby na nim wygrywać. GM i Jawa produkują takie silniki, które wymagają jeszcze pracy. My jako FIM nie możemy nakazać zawodnikom, jakie dokładnie części mogą być w silniku używane czy od konkretnego producenta, bo wtedy będzie monopol. To samo dotyczy samych silników. Nasza filozofia jest taka, aby rynek otworzyć jak najszerzej dla producentów – kontynuuje Castagna. 

Szef FIM doskonale zdaje sobie sprawę, że przygotowanie silników jest drogie, ale jednoznacznie mówi, że winy nie ponoszą producenci.

– Ceny silników ostateczne tak naprawdę ustalają teraz tunerzy, a nie producenci. Trzeba mieć tego świadomość. Niektórzy z nich powinni się mocno zastanowić i pomyśleć, jakie kwoty wypisują zawodnikom na rachunkach. Miałem takie spotkanie w Krsko z producentami Jawy, GTR, GM i Goddena. Jasno pokazali mi, ile u nich kosztują silniki i przekazali, że to nie jest ich wina, że później tuner dolicza od 3 do 5 tysięcy euro za przygotowania silnika do wyjazdu na tor. Zatrzymać ten proceder jest ciężko dla FIM choćby z powodu faktu, że dla samych zawodników to GM, a nie przykładowo tańszy w użytkowaniu GTR jest obecnie trendy – podsumowuje Castagna.

Być może mniejsze pieniądze, które będą płynęły teraz do zawodników to dobra okazja, aby GTR znów zaczął robić się trendy.