Żużel. Bartosz Smektała: Nie mówię żegnam, mówię do zobaczenia (WYWIAD)

Bartosz Smektała w minionym sezonie po raz pierwszy bronił barw leszczyńskiej Unii jako senior. W osiemnastu spotkaniach uzyskał średnią 1,862 punktu na bieg, co dało mu dziewiętnastą średnią w PGE Ekstralidze. Teraz żegna się z Unią Leszno po siedmiu latach startów z Bykiem na plastronie. – Powiedzieliśmy sobie wspólnie do zobaczenia a nie żegnam i to jest chyba najlepszy komentarz do sytuacji – mówi wychowanek Unii.

Bartek, jak ocenisz miniony sezon w swoim wykonaniu?

Jeśli chodzi o wynik drużynowy, to na pewno oceniam go na plus. Wywalczyliśmy jako zespół kolejny złoty medal i tym samym przedsezonowy cel został osiągnięty. Jeśli chodzi o moje miejsce w drużynie, to sądzę, że nie było najgorzej. Przed sezonem obiecałem prezesowi Rusieckiemu 150 punktów i w ogólnym rozrachunku pomyliłem się tylko o jeden punkt. Z dystansem podchodzę do siebie, wielu mówi, że jak na debiutancki sezon było dobrze, ja uważam że było nie najgorzej. Mogło być na pewno lepiej.

A jak ocenisz swoje  występy w zawodach indywidualnych?

Jeśli chodzi o moje występy indywidualne, to przyznam szczerze jest spory niedosyt. Zająłem piąte miejsce w Europie, ale cel przed sezonem w tych rozgrywkach był zupełnie inny. Tego nie ma co ukrywać. 

Zdecydowanie lepiej wychodziły Ci występy w barwach Unii Leszno na własnym torze. Na wyjazdach zdarzały się słabe mecze…

Tak. Dokładnie. To jest właśnie ten element, w którym uważam trochę  zawiodłem w minionym sezonie i trzeba to poprawiać i nad tym w przyszłości pracować, aby różnica między punktami zdobywanymi na własnym torze, a na obcym była jak najmniejsza. 

To był nietypowy dla wszystkich sezon. Covid sprawił że rozgrywki wystartowały później aniżeli planowano, w dodatku z ograniczoną publicznością. Miało to jakiś wpływ na Ciebie?

Powiem szczerze, że ja w ogóle nie odczułem różnicy. Starałem się skupiać na swojej pracy. Jedynym odczuciem, które dawało się we znaki, to był brak startów w lidze szwedzkiej oraz fakt, że na start ligi czekaliśmy dłużej aniżeli zazwyczaj. Sama jazda, przygotowanie do zawodów – tu nic się nie zmieniło.

To był twój pierwszy sezon seniorski. Nie jest tak, że na końcu okazał się on dla Ciebie łatwiejszy niż się tego sam spodziewałeś ?

Nie mogę powiedzieć absolutnie, że okazał się łatwiejszy. Na poziomie ekstraligowym każde zawody są bardzo trudne. Jeśli chodzi o przejście z wieku juniora do seniora, to ja mentalnie już w głowie to sobie układałem wcześniej i podchodziłem do tego tak, że dużo tak realnie się nie zmieni. Zdawałem sobie sprawę, że zawody będę zaczynał od innego biegu niż ten, do którego byłem przyzwyczajony, czyli bieg młodzieżowy. Bieg młodzieżowy w teorii często wyglądał pozornie łatwo. W żużlu nie ma tak naprawdę łatwych biegów. Jako junior po biegu młodzieżowym ścigałem się już też z seniorami, podobnie jak w minionym sezonie. Uważam, że byłem dobrze przygotowany do tego przejścia do grona seniorów właśnie mentalnie. Po prostu dobrze to sobie wszystko w głowie poukładałem. Miał być to sezon jak każdy poprzedni, pomimo, że pierwszy w roli seniora i taki w mojej głowie dokładnie był. Być może też było łatwiej nieco przez wcześniejsze starty w Szwecji. Tam jak się jedzie na mecz, to nikt nie pyta pod jakim numerem zawodnik życzy sobie startować.

Sporo zawodników, z którymi rozmawiam, twierdzi, że pandemiczny sezon uszczuplił mocno ich wpływy od sponsorów…

Powiem tyle, że zawsze są lepsze i gorsze lata. To jest normalne. Na pewno Covid-19 i obostrzenia, jakie mieliśmy na początku roku odcisnął swoje piętno również na gospodarce. Ja na swoich sponsorów mogę liczyć w każdym momencie i tak samo oni mogą liczyć na mnie. 

Przejdźmy do kluczowego tematu. Od zakończenia sezonu kibice zastanawiają się co dalej z Bartoszem Smektałą. Jutro zaczyna się okienko transferowe.

To już nie jest żadną tajemnicą. Przed momentem poinformowałem o swojej decyzji na swoich mediach społecznościowych. W  sezonie 2021 nie będę bronił barw leszczyńskiego klubu. 

… #BS15 pic.twitter.com/SJmm4dZT8N

— Bartek Smektała #BS15 (@smykracing) October 31, 2020

Podejrzewam, że nie była to dla Ciebie łatwa decyzja…

Przyznam, że ta decyzja była dla mnie bardzo trudna. Tego nie będę ukrywał. Ja jestem z Lesznem i z klubem bardzo związany, zżyty, ale na chwilę obecną muszę patrzeć przyszłościowo. Jeśli miałbym wrócić do Leszna w przyszłości, to na pewno wrócę jako bardziej doświadczony zawodnik z mocniejszą pozycją. Zawodziłem w tym roku na wyjazdach. W „domu” dobrze sobie radziłem ponieważ była zachowana powtarzalność toru i wiedziałem, jakich przełożeń używać, a na wyjazdach bywało, że się po prostu gubiłem i nie zawsze zespół mógł na mnie liczyć w takim stopniu, w jakim powinien. Mój plan na przyszłość jest taki, aby dalej ciężko pracować, niwelować błędy i wrócić do Leszna w przyszłości jako lepszy zawodnik, aby dawać kibicom jeszcze większą radość ze swojej jazdy. 

Nie było opcji, aby zostać w Lesznie?

Powiem w ten sposób i tym samym rozwieję plotki czy niedomówienia. Powiedzieliśmy sobie wspólnie „do zobaczenia”, a nie „żegnam” i to jest chyba najlepszy komentarz do sytuacji. Mam nadzieję, że zespół Unii dalej będzie święcił sukcesy, a ja nadal będę się rozwijał jako zawodnik. Stosunki są w jak najlepszym porządku. 

No to pytanie kolejne z kategorii niełatwych. Gdzie zobaczymy Bartosza Smektałę w sezonie 2021?

Kwestia mojej przynależności klubowej będzie znana niebawem. Dziś mamy 31 października, więc za wcześnie na takie tematy. O nowym pracodawcy poinformuję. Jedno mogę powiedzieć już teraz że wystartuję w takim klubie w którym będę się dobrze czuł i będę miał najlepsze warunki do dalszego rozwoju. Kwestie finansowe nie są najważniejsze. Chcę móc w nowym klubie skupić się na umocnieniu swojej pozycji jako zawodnika ekstraligowego i jak mówiłem wcześniej systematyczne niwelować błędy, które się przytrafiają. 

Co dały Ci te lata startów w Lesznie?

Wiele. Bardzo wiele. Przede wszystkim niezapomniane, piękne chwile. Zdobywałem medale jako młodzieżowiec i duża była w tym zasługa klubu. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości. W ciągu siedmiu lat spędzonych w Lesznie wywalczyłem sześć medali, w tym jeden srebrny, także naprawdę były to wspaniałe lata. Zawsze będzie miło wracać do tych lat wspomnieniami. 

Dziękuje za rozmowę.

Ja zanim podziękuje zwrotnie za rozmowę, wykorzystam okazję. Chciałbym podziękować wszystkim osobom związanym z Unią Leszno za te wspaniałe, wspólne lata. Dziękuje działaczom z Piotrem Rusieckim na czele oraz całemu sztabowi szkoleniowemu, w szczególności Piotrowi Baronowi oraz Romanowi Jankowskiemu i świętej pamięci Tomkowi Skrzypkowi. Dziękuje sponsorom, na których wsparcie zawsze mogłem liczyć oraz wspaniałym leszczyńskim kibicom. Zakończę krótko – mówię wszystkim w Lesznie „do zobaczenia” nie mówię „żegnam”…