41. urodziny Mariusza Węgrzyka. Sto lat, Węgorzu!

Dwudziestego drugiego kwietnia 1979 roku urodził się Mariusz Węgrzyk. Były zawodnik klubów z Rybnika, Ostrowa Wielkopolskiego i Wrocławia obchodzi dziś czterdzieste pierwsze urodziny.

Popularny „Węgorz” swoją przygodę z żużlem zaczął w barwach Rybnickiego Klubu Motorowego. W barwach drużyny z Górnego Śląska startował przez dwa sezony. Następne cztery lata – aż do końca wieku młodzieżowca – spędził w Atlasie Wrocław. Okres ten był dla wrocławskiego klubu wyjątkowo burzliwy – Węgrzyk z kolegami zaliczyli w tym czasie ostatni jak dotąd spadek WTS-u z najwyższej klasy rozgrywkowej, by po roku (wsparci m.in. ówczesnym IMŚ Gregiem Hancockiem) wrócić do ówczesnej pierwszej ligi. Już w pierwszym sezonie po powrocie Mariusz Węgrzyk, w wieku 20 lat, odniósł największy sukces w historii swoich startów w polskiej lidze. Atlas musiał uznać wyższość jedynie pilskiej Polonii, a „Węgorz” był jednym z najpewniejszych punktów wrocławian.

Przed sezonem 2001 Węgrzyk powrócił do macierzystego RKM-u, w barwach którego przez trzy sezony był jednym z najskuteczniejszych żużlowców na drugim poziomie rozgrywkowym. W roku 2004 startował z drużyną na poziomie Ekstraligi, jednak przygoda z nią zakończyła się dla rybniczan już po jednym sezonie. Kolejne 3 lata „Węgorz” spędził w KM Ostrów Wielkopolski. Był solidnym punktem zespołu, który rokrocznie przegrywał starcia barażowe o awans na najwyższy poziom. W sezonie 2008 Mariusz Węgrzyk po raz ostatni wystartował w Ekstralidze, bowiem po ośmiu latach rozłąki wrócił do Atlasu. Drugi mariaż z wrocławskim klubem nie był już tak owocny w sukcesy – klub zajął dopiero piąte miejsce na koniec rozgrywek, a rybniczanin powrócił do macierzystego klubu. Spędził w nim dwa lata, po czym trafił ponownie do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie odjechał swój – jak się okazało – ostatni sezon w karierze.

Mariusz Węgrzyk jest kojarzony głównie jako bardzo solidny ligowiec przez ponad półtorej dekady, jednak zapisał się w annałach historii także w zmaganiach indywidualnych. Szczególnie w okresie juniorskim – raz był trzeci (1996) w finale BK, dwukrotnie (1999, 2000) zajmował drugie miejsce w zmaganiach o Srebrny Kask, a w 2000 otarł się o podium MIMP, kiedy to w Gorzowie uplasował się na czwartym miejscu, przegrywając dodatkowy bieg o brąz z… Jarosławem Hampelem. W zmaganiach seniorskich największym indywidualnym osiągnięciem „Węgorza” jest piąte miejsce w finale IMP w Bydgoszczy w 2001 roku.

Dzisiejszemu Solenizantowi życzymy wszystkiego najlepszego.